this marks another milestone in my writing. sobrang tagal ko nang hindi nagsusulat. sabi ng kakilala ko "hindi daw makakapag sulat ang isang tao kapag masaya siya" siguro na niniwala ako dito. halos lahat ng mga sinusulat ko ay puro kasawian at pagdadalamhati.
nagsusulat ako ngayon dahil nagdadalamhati ako. may kalungkutang bumabalot sa akin. inis na inis ako kasi pilit kong kinukubli ang nararamdaman ko. hindi ko ito maipakita at maipadama sa mga taong pilit na nananakit sa akin. hindi ko kasi mawari kung bakit gumagawa pa si Lord ng mga taong asshole at walang malang gawin kundi mambwisit ng buhay.
sabi ng tatay ko: i pag pary mo na lang. nung una hesitant ako kasi sino ba namang baliw ang maniniwala dun pero bago natapos ang araw, napa isip ako. tama nga siya. wala kang laban sa mga taong ganoon. but what i should do is to keep mum about it and just brush it off.
pero itong maldita kong isip ay ayaw mag give-up nang ganoon-ganoon lang.
at ako'y nag-isip.
No comments:
Post a Comment